بزرگترين روز براى آدميزاد، روزى است كه از مادرش متولّد مى شود.

امام صادق عليه السلام : 

بزرگترين روز براى انسان، روزى است كه متولّد مى شود و كوچك ترين روز براى او روزى است كه مى ميرد.

امام رضا عليه السلام : 

وحشتناكترين زمان براى اين مخلوق سه جاست: روزى كه متولّد مى شود و از شكم مادرش بيرون مى آيد و دنيا را مى بيند، روزى كه مى ميرد و آخرت و اهل آن را مى بيند و روزى كه برانگيخته مى شود و احكامى (قوانينى) را مى بيند كه در سراى دنيا نديده است.

ارزش فرزند

فرزندان ما جگر گوشه هاى ما هستند، خرد سالانشان فرمانروايان ما هستند و بزرگترهايشان دشمنان ما، اگر زنده باشند بلاى جان ما هستند و اگر بميرند، باعث غم و اندوه ما مى شوند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

فرزندان، ترسو كننده و بخل و اندوه آورند.

بحار الأنوار ـ به نقل از عبد اللّه بن بريده ـ : 

 سَمِعتُ أبي يَقولُ : كانَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله يَخطُبُ علَى المِنبَرِ فجاءَ الحَسَنُ و الحُسَينُ و علَيهِما قَميصانِ أحمَرانِ يَمشِيانِ و يَعثُرانِ ، فنَزَلَ رسولُ اللّه ِ صلى الله عليه و آله مِن المِنبَرِ فحَمَلَهُما و وَضَعَهُما بَينَ يَدَيهِ ، ثُمّ قالَ : «إنَّما أمْوالُكُم وَ أوْلادُكُمْ فِتْنَةٌ» .

از پدرم شنيدم كه مى گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله روى منبر مشغول ايراد خطبه بود كه حسن و حسين در حالى كه پيراهن قرمز رنگ پوشيده بودند و راه مى رفتند و به زمين مى خوردند، آمدند. رسول خدا صلى الله عليه و آله از منبر پايين آمد و آنها را برداشت و در كنار خود نشاند و سپس فرمود: «در حقيقت اموال و اولاد شما مايه آزمايش هستند».

امام على عليه السلام : 

بيشتر اوقات خود را صرف زن و فرزند خويش مكن ؛ زيرا اگر آنان دوست خدا باشند، خداوند دوستانش را وا نمى گذارد و اگر دشمن خدا باشند، چرا بايد همّ و غمت رسيدگى به دشمنان خدا باشد؟

امام على عليه السلام ـ در وصف حضرت عيسى عليه السلام ـ فرمود :

 نه همسرى داشت كه مفتونش سازد و نه فرزندى كه باعث غم و اندوه او گردد.

امام صادق عليه السلام : 

فرزند مايه آزمايش است.

دوست داشتن فرزند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 هر كس كودكى دارد، بايد با او كودكانه رفتار كند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هر كس كودكى دارد، بايد با او كودكى كند.

بحار الأنوار ـ به نقل از جابر ـ :

 بر پيامبر صلى الله عليه و آله وارد شدم. ديدم كه حسن و حسين عليهما السلام بر پشت آن حضرت سوارند و پيامبر براى آنان زانو زده و خم شده است و مى فرمايد: چه شتر خوبى داريد و چه بار خوبى هستيد شما!

بحار الأنوار ـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ :

 حسن و حسين را سوار بر دوش رسول خدا صلى الله عليه و آله ديدم. گفتم: چه اسب خوبى داريد شما. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: و چه سواران خوبى هستند آنها.

بحار الأنوار ـ به نقل از ابو هريره ـ :

 با اين دو گوش خود شنيدم و با اين دو چشم خود ديدم كه رسول خدا صلى الله عليه و آله با هر دو دست خود شانه هاى حسن و حسين را گرفته بود و پاهايشان روى پاى رسول خدا صلى الله عليه و آله بود و آن حضرت مى فرمود: «چشم كوچولو ، بالا برو» . طفل بالا رفت تا پاهايش را روى سينه رسول خدا صلى الله عليه و آله گذاشت. حضرت فرمود: دهانت را باز كن و آن را بوسيد و فرمود: خدايا! او را دوست بدار كه من دوستش دارم .

امام على عليه السلام : 

هر كه بچّه اى دارد بچّگى كند.

فرزند شايسته

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 دختران را بد ندانيد؛ زيرا آنها مونس هاى گرانبهايى هستند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هركه دخترى داشته باشد و او را نيكو تربيت كند و به خوبى آموزش دهد و از نعمت هايى كه خداوند ارزانيش كرده او را به وفور بهره مند سازد، آن دختر براى وى بازدارنده اى در برابر آتش دوزخ خواهد بود.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 اين دخترانند كه دلسوز و مددكار و با بركتند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هر كس كه برايش دختر به دنيا آيد و او را اذيّت نكند و حقيرش نشمارد و فرزندان ـ يعنى پسران ـ خود را بر او ترجيح ندهد، خداوند به واسطه آن دختر او را به بهشت مى برد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 چه خوب فرزندانى هستند دخترانِ با حيا. هر كس يكى از آنها را داشته باشد، خداوند آن دختر را براى او مانعى در برابر آتش دوزخ قرار مى دهد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

خداوند تبارك و تعالى به زنان مهربانتر از مردان است. هيچ مردى نيست كه زنى از محارم خود را خوشحال سازد، مگر اينكه خداوند متعال در روز قيامت او را شادمان گرداند.

الكافى : 

مردى در خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله بود كه خبر به دنيا آمدن فرزندش را به او دادند. رنگش دگرگون شد. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: تو را چه شد؟ عرض كرد: خير است. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: بگو. عرض كرد: وقتى از خانه بيرون آمدم همسرم درد زايمان داشت و حالا برايم خبر آوردند كه دختر زاييده است. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: سنگينى اش بر روى زمين است و سايه بانش آسمان و روزى دهنده اش خدا و او يك دسته گل است كه تو او را مى بويى.

امام على عليه السلام : 

هرگاه به رسول خدا صلى الله عليه و آله مژده مى دادند كه برايش دخترى به دنيا آمده است، مى فرمود: دسته گل است و روزيش را خداوند عزّ و جلّ مى دهد.

الكافى : 

امام صادق عليه السلام به مردى كه از به دنيا آمدن دخترى براى خود ناراحت بود فرمود : به من بگو، آيا اگر خداوند تبارك و تعالى به تو وحى مى كرد كه: «من برايت انتخاب كنم يا خودت انتخاب مى كنى» چه مى گفتى؟ عرض كرد: مى گفتم: پروردگارا! تو برايم انتخاب كن. حضرت فرمود: حالا هم خدا براى تو انتخاب كرده است.

امام صادق عليه السلام ـ به جارود بن منذر ـ فرمود :

 شنيده ام از اينكه دخترى برايت زاده شده است ناراحتى! از او به تو زيانى نمى رسد، گل خوشبويى است كه مى بويى و روزيش هم تضمين شده است، پيامبر خدا صلى الله عليه و آله داراى چند دختر بود!

امام صادق عليه السلام :

 دختران حَسَنه هستند و پسران نعمت، براى حسنات پاداش داده مى شود و از نعمت ها بازخواست مى گردد.

امام صادق عليه السلام :

 پسران نعمتند و دختران حسنه، و خداوند از نعمت ها بازخواست مى كند و براى حسنات پاداش مى دهد.

الكافى ـ به نقل از ابراهيم كرخى از يكى از اصحاب موثّق ما ـ :

 تَزَوَّجتُ بِالمَدينَةِ فقالَ لي أبو عبدِ اللّه ِ عليه السلام : كَيفَ رأيتَ ؟ قلتُ : ما رأى رجُلٌ مِن خَيرٍ في امرأةٍ إلاّ و قَد رأيتُهُ فِيها ، و لكنْ خانَتنِي ! فقالَ : و ما هُو ؟ قلتُ : وَلَدَت جارِيَةً . قالَ : لَعَلَّكَ كَرِهتَها ، إنّ اللّه عَزَّ و جلَّ يَقولُ : «آباؤكُمْ و أبْناؤكُمْ لا تَدْرُونَ أيُّهُم أقرَبُ لَكُمْ نَفْعا» . .

 من در مدينه ازدواج كردم. حضرت صادق عليه السلام به من فرمود: چگونه ديدى؟ عرض كردم: هر خير و خوبى اى كه هر مردى در زن مى بيند، من هم در او ديدم، ليكن به من خيانت كرد! فرمود: چه خيانتى؟ عرض كردم: دختر زاييد. فرمود: به نظر مى رسد كه از دختر خوشت نمى آيد. خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد: «شما نمى دانيد پدران و پسرانتان كدام يك براى شما سودمندترند».

تشويق به رعايت عدالت ميان فرزندان

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در پاسخ به سؤال از حق پدر و مادر بر فرزندانشان ـ فرمود : 

آن دو ، بهشت و دوزخ تو هستند.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هر كه خوش دارد عمرش دراز و روزيش زياد شود، به پدر و مادرش نيكى كند و صله رحم به جا آورد.

الترغيب و الترهيب ـ به نقل از ابن مسعود ـ : 

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله در پاسخ به سؤال [من] از محبوبترين كارها نزد خداوند متعال فرمود : نمازِ به وقت. عرض كردم: سپس چه؟ فرمود: نيكى به پدر و مادر.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه نزد ايشان آمد و عرض كرد: آمده ام تا با شما بر هجرت دست بيعت دهم؛ اما وقتى مى آمدم پدر و مادرم گريه مى كردند ـ فرمود :

 نزد آنان برگرد و آنها را خوشحال و خندان ساز همان گونه كه [با آمدنت ]گريانشان كردى.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هر كه به پدر و مادرش نيكى كند، خوشا به حالش، خداوند عمرش را زياد كرده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ 

وقتى خواهر رضاعى ايشان نزد آن حضرت آمد و ايشان نسبت به او احترام زيادى قائل شد. و چون برادر او آمد رفتارى را كه با خواهرش كرد با او نكرد در جواب اين سؤال : رفتارى را كه با خواهرش كرديد، با او كه يك مرد است نكرديد؟ ـ فرمود : چون خواهرش بيشتر از او به پدرش نيكى مى كرد.

 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

خشنودى خدا در خشنودى پدر است و ناخشنودى خدا در ناخشنودى پدر.

امام على عليه السلام :

 نيكى به پدر و مادر، از ارجمندترين خصلت هاست.

امام على عليه السلام :

 نيكى به پدر و مادر، بزرگترين وظيفه است.

امام زين العابدين عليه السلام ـ در دعا براى والدين خود ـ گفت : 

بار خدايا! مرا چنان گردان كه از پدر و مادرم بترسم، مانند ترسيدن از سلطان بي رحم و با آنان مثل يك مادر مهربان خوشرفتار باشم و فرمانبردارى و نيكو كاريم به آنان را براى ديدگانم لذّت بخش تر از خوابى قرار ده كه شخص بسيار خسته خواب گرفته از آن مى برد و براى سينه ام گواراتر از نوشيدن آبى كه تشنه كام مى نوشد، تا خواسته آنان را بر خواسته خود برگزينم.

 

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و به پدر و مادر نيكى كنيد» ـ فرمود : 

نيكى كردن، اين است كه با آنان خوشرفتارى كنى و اجازه ندهى كه مجبور شوند آنچه را نياز دارند اظهار كنند و از تو بخواهند، اگر چه بى نياز باشند [بلكه پيش از آنكه مجبور به اظهار نياز خود شوند آن را برطرف ساز].

امام صادق عليه السلام : 

با پدرانتان خوش رفتار باشيد، تا فرزندانتان با شما خوشرفتارى كنند.

امام رضا عليه السلام : 

خداوند عزّ و جلّ··· به سپاسگزارى از خود و پدر و مادر فرمان داده است. پس هر كه از پدر و مادرش سپاسگزارى نكند، از خداوند سپاسگزارى نكرده است.

ترغيب به نيكى به پدر و مادر و اطاعت از آنان هرچند بد باشند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 بهشت ، زير پاى مادران است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه مى خواست در جهاد شركت كند اما مادرش مانع او مى شد ـ فرمود : پ

يش مادرت بمان، با بودن در نزد او، همان اجرى را دارى كه با شركت در جهاد به دست مى آورى.

كنز العمّال ـ به نقل از عمر بن خطّاب ـ : 

ما با رسول خدا صلى الله عليه و آله روى كوهى بوديم و بر درّه اى مشرِف شديم. جوانى را ـ كه از جوانيش مرا خوش آمد ـ ديدم كه گوسفندانش را مى چرانيد . عرض كردم: اى رسول خدا! عجب جوانى است، كاش جوانى او در راه خدا صرف مى شد! پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: اى عمر! شايد در راهى از راه هاى خدا باشد و تو ندانى. پيامبر صلى الله عليه و آله آن جوان را صدا زد و فرمود: اى جوان! آيا كسى هست كه تو خرجى او را بدهى؟ عرض كرد: آرى. فرمود: چه كسى؟عرض كرد: مادرم. پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: او را داشته باش (در خدمتش باش)؛ زيرا بهشت پيش پاهاى اوست.

الترغيب و الترهيب ـ به نقل از معاوية بن جاهمه ـ : 

جاهمه نزد پيامبر صلى الله عليه و آله آمد اجازه جهاد خواست . پيامبر خدا صلى الله عليه و آله به او فرمود : آيا مادرى دارى؟ عرض كرد: آرى. فرمود: پس، در خدمتش باش؛ زيرا بهشت پيش پاى اوست

كنز العمّال ـ به نقل از عايشه ـ : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود : 

در بهشت بودم كه ناگاه صداى قارى اى را شنيدم. پرسيدم: اين كيست؟ گفتند:حارثة بن نعمان. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: اين است نتيجه نيكى، اين است نتيجه نيكى، او نيكو كارترين مردم نسبت به مادرش بود.

امام زين العابدين عليه السلام : 

مردى خدمت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله آمد به ايشان عرض كرد: هيچ كار زشتى نيست كه نكرده باشم. آيا راه توبه و بازگشت برايم وجود دارد؟ حضرت فرمود : آيا از پدر و مادرت كسى زنده هست؟ عرض كردم: پدرم. فرمود: برو و به او نيكى كن. وقتى آن مرد رفت، رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: كاش مادرش مى بود!

امام زين العابدين عليه السلام : 

و امّا حقّ مادرت بر تو ، اين است كه بدانى او تو را در جايى حمل كرده است كه هيچ كس ديگرى را حمل نمى كند و از ميوه دلش، آن به تو داد كه احدى به ديگرى نمى دهد و تو را با تمام اعضايش حفظ كرد و اهميتى نمى داد كه خود گرسنه باشد، اما تو سير باشى و خود تشنه باشد، اما تو را سيراب كند و خود برهنه باشد، اما تو را بپوشاند و خود در زير آفتاب باشد، اما تو را سايه افكند و به خاطر تو خواب را بر خود حرام سازد و از گرما و سرما نگاهت دارد، تا تو را داشته باشد و از دست ندهد. بنا بر اين، تو جز با كمك و توفيق الهى، از پس قدردانى او بر نمى آيى.

 امام باقر عليه السلام :

 موسى بن عمران عرض كرد: پروردگار من! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره خودم سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره خودم سفارش مى كنم . اين جمله را سه بار فرمود. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود : تو را درباره مادرت سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره مادرت سفارش مى كنم. عرض كرد: پروردگارا! مرا سفارشى فرما. فرمود: تو را درباره پدرت سفارش مى كنم.

امام صادق عليه السلام :  

مردى خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمد و عرض كرد: اى رسول خدا! به چه كسى نيكى كنم؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: سپس به چه كسى؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: بعد از او به چه كسى؟ فرمود: به مادرت. عرض كرد: سپس به چه كسى؟ فرمود: به پدرت.

بصائر الدرجات ـ به نقل از ابراهيم بن مهزم ـ : 

شبى دير وقت از حضور امام صادق عليه السلام به منزل خود در مدينه رفتم. مادرم با من زندگى مى كرد. ميان من و او بگو مگويى شد و من نسبت به او تندى كردم صبح كه شد نماز را خواندم و خدمت حضرت صادق عليه السلام رفتم. چون وارد شدم بى مقدّمه به من فرمود: اى ابا مهزم! چرا ديشب به مادرت درشت گويى كردى؟! مگر نمى دانى كه شكم او منزلى بود كه در آن آرام گرفته بودى و دامنش گهواره اى بود كه در آن مى غنودى و پستانش ظرفى بود كه از آن مى نوشيدى؟! عرض كردم: چرا. فرمود: پس با او درشتى مكن.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 از گناهان كبيره است كه انسان پدر و مادر خود را دشنام دهد، [به اين صورت كه ]انسان پدر كسى را دشنام دهد و او هم متقابلاً پدر وى را دشنام دهد، يا مادر كسى را دشنام دهد و در نتيجه آن شخص هم مادر وى را دشنام گويد.

 امام باقر عليه السلام : 

پدرم مردى را ديد كه با پسرش راه مى رفت و پسر به دست پدرش تكيه داده بود. پدرم عليه السلام از آن پسر چندان ناراحت شد، كه تا زنده بود با او سخن نگفت.

امام باقر عليه السلام ـ در تفسير آيه «و به آن دو اُفّ مگو» ـ فرمود :

 اين كمترين آزردن است كه خداوند آن را و هرچه را بالاتر از آن است حرام كرد.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «در كنار تو به سالمندى رسيدند···» ـ فرمود : 

اگر تو را دلتنگ و آزرده ساختند، به آنان اُفّ مگو و اگر تو را زدند با آنها پرخاش مكن.

امام صادق عليه السلام :

 كمترين بى احترامى به پدر و مادر، «افّ» گفتن است و اگر خداوند عزّ و جلّ چيزى كمتر از آن سراغ داشت، بى گمان از آن نهى مى كرد.

امام صادق عليه السلام : 

اگر خداوند چيزى كمتر از «اُفّ» گفتن سراغ داشت، حتماً از آن نهى مى فرمود. اُفّ گفتن كمترين مرتبه بى احترامى نسبت به والدين است.

 امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و از روى مهربانى، در برابر آنان خوار و فروتن باش» ـ فرمود :

 نگاهت را جز از سر مهر و دلسوزى به آنان خيره مكن و صدايت را از صداى آنها بلندتر مگردان و رو دست آنها نيز بلند نشو و از آنها جلو نَيُفت.

امام صادق عليه السلام ـ درباره آيه «و به آن دو به شايستگى سخن بگو» ـ فرمود : 

اگر تو را كتك زدند، بگو: خدا شما را بيامرزد.

امام صادق عليه السلام ـ 

به مردى كه عرض كرد: پدرم به من خانه اى بخشيده و حالا از تصميمش برگشته مى خواهد آن را پس بگيرد··· ـ فرمود : پدرت بد كارى كرده است. اما اگر با او بگو مگو كردى، صدايت را روى او بلند نكن و اگر او صدايش را بلند كرد، تو صدايت را پايين بياور.

نافرمانى پدر و مادر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

هر كه پدر و مادر خود را اندوهگين كند، آنان را عاقّ كرده است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

بالاتر از هر بى احترامى به پدر و مادر بى احترامى اى هست، تا اينكه شخص يكى از والدين خود را بكشد و چون چنين كرد ديگر بى احترامى اى بالاتر از آن نيست.

امام صادق عليه السلام :

 و از جمله نافرمانى از والدين آن است كه انسان به آنان خيره نگاه كند.

امام صادق عليه السلام :

 هركه به پدر و مادر خود كه به او ستم كرده اند كينه توزانه نگاه كند، خداوند هيچ نمازى از او نپذيرد.

حقّ پدر بر فرزند

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه از پدر خود نزد آن حضرت به شكايت آمده بود ـ فرمود :

 تو و دارايى ات از آنِ پدرت هستيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه به ايشان عرض كرد: 

پدرم مى خواهد مال مرا از آنِ خود كند ـ فرمود : تو و مال تو از آنِ پدرت هستيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه به ايشان عرض كرد: پدرم دارايى مرا غصب كرده است ـ فرمود : 

خودت و دارايى ات از آنِ پدرت هستيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ به مردى كه به ايشان عرض كرد: من براى خود مال و عيالى دارم و پدرم نيز براى خودش مال و عيالى دارد و حالا مى خواهد اموال مرا بگيرد ـ فرمود : 

هم خودت و هم اموالت از آنِ پدرت هستيد.

الكافى ـ به نقل از حسين بن ابى علاء ـ

 به امام صادق عليه السلام عرض كردم : چه مقدار از مال فرزند براى پدر حلال است؟ حضرت فرمود : هرگاه ناچار شود، مى تواند به اندازه خوراك روزانه خود، به شرطى كه در حدّ اسراف نباشد، بردارد. عرض كردم: پس، فرموده رسول خدا صلى الله عليه و آله چيست كه وقتى شخصى پدر خود را پيش آن حضرت [به دادخواهى ]آورد، پيامبر فرمود: «خودت و دارايى ات از آنِ پدرت هستيد»؟امام عليه السلام فرمود: او پدر خود را پيش پيامبر صلى الله عليه و آله آورد و گفت: اى رسول خدا! اين پدر من حقّ مرا از ارثيه مادرم نمى دهد و پدرش به رسول خدا عرض كرد: آن را خرج او و خودش كرده است. در اين جا بود كه رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «تو و دارايى ات از آنِ پدرت هستيد»، و آن مرد چيزى نداشت [كه به پسرش بدهد چون همه را خرج او و خودش كرده بود]. آيا رسول خدا صلى الله عليه و آله بايد پدر را به دليل اعتراض فرزند بازداشت مى كرد؟!

حقّ فرزند بر پدر

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

به فرزندان خود احترام بگذاريد و آنها را نيكو تربيت كنيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 فرزندان خود را بر سه خصلت تربيت كنيد: دوست داشتن پيامبرتان، دوست داشتن اهل بيت او و خواندن قرآن.

كنز العمّال : پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود 

هيچ پدرى به فرزند خود چيزى بهتر از تربيت نيكو نبخشيد

 و در خبرى ديگر از آن حضرت آمده است: هيچ پدرى ارثى با ارزش تر از ادب براى فرزند خود به جاى نگذاشت.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

پسران خود را تيراندازى بياموزيد؛ زيرا موجب پيروزى يافتن بر دشمن است.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

 به كودكان خود شنا و تيراندازى ياد دهيد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله :

کودكان خود را در هفت سالگى به نماز خواندن وا داريد.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : 

فرزند هفت سال سرور است، هفت سال نوكر و هفت سال وزير و دستيار. اگر در بيست و يك سالگى از كمك كار بودن او راضى بودى كه خوب و گر نه بر شانه او بزن (به حال خود رهايش كن) كه تو درباره او نزد خداوند معذورى.

امام على عليه السلام : 

فرزندان خود را به آموختن دانش وا داريد.

 امام على عليه السلام : 

از دانش ما به كودكان خود چيزى بياموزيد كه خداوند به واسطه آن سودشان بخشد ؛ [فرقه ]مرجئه با آراى خود بر آنان چيره نشوند.

امام على عليه السلام : 

به كودكان خود نماز ياد دهيد و چون به سنّ بلوغ رسيدند، بر آن مؤاخذه شان كنيد.

 امام باقر عليه السلام : 

ما كودكان خود را وقتى پنج ساله شدند به خواندن نماز امر مى كنيم و شما كودكانتان را وقتى هفت ساله شدند، به خواندن نماز وا داريد. ما كودكانمان را وقتى به سن هفت سالگى رسيدند امر مى كنيم تا هر مقدار از روز را كه مى توانند روزه بگيرند نصف روز يا كمتر و يا بيشتر، و هر گاه تشنگى و گرسنگى بر آنان غالب شد افطار كنند، تا بدين ترتيب به روزه گرفتن عادت كنند و توان آن را بيابند و شما نيز وقتى كودكانتان نُه ساله شدند به آنان دستور دهيد تا هر مقدار از روز را كه مى توانند روزه بگيرند و هرگاه تشنگى بر آنان غلبه كرد روزه شان را باز كنند .

امام صادق عليه السلام : 

پسر بايد هفت سال بازى كند، هفت سال سواد بياموزد و هفت سال حلال و حرام را ياد بگيرد.

امام صادق عليه السلام : 

نوجوانان خود را، پيش از آنكه [فرقه ]مرجئه به سراغشان روند، بياموزيد.

امام صادق عليه السلام : 

ما كودكان خود را وقتى هفت ساله شدند، امر مى كنيم تا هر مقدار از روز را كه مى توانند روزه بگيرند.

بى احترامى به فرزند